Dag 30 Mondoñedo - Vilalba (35.8 km)
Blijf op de hoogte en volg Marleen
30 Juni 2016 | Spanje, Vilalba
Mondoñedo, Lousada, Gontán, Martinán, Goiriz, Vilalba.
Het was een mooie etappe vandaag, de eerste 16 km begon met een kleine stijging, het gaat langs kleine gehuchtjes en door het idyllische, overdadig groene dal van de Rio Valiñadares. Het lijkt een beetje prehistorisch, de natuur is ongerept, heel mooi.
Ik weet niet wat mooier is de rotsige kust of deze mooie bergen. Eerst hangt er nog een wolk over de hoogste toppen maar als de zon komt is dat gauw verdwenen. Ik kijk mijn ogen uit. Dat er mensen wonen in zulke oude huizen, niet voor te stellen hoe ze daarin leven.
In de verte zie ik hoge bergen met windmolens erop. Voorbij Lousada begint een steile klim, dan krijg ik in de gaten dat ik daar heel dicht bij ga komen. Het wordt koud en ik trek mijn vest weer aan!
Op de top heb ik een prachtig uitzicht, lastig om te fotograferen, de zon is net aan de verkeerde kant.
Dan begint de afdaling, ik kom langs een boerderij en de boerin die net aan de wegkant is vraagt of ik een sigaret heb. Later blijkt dat ze het aan bijna iedereen heeft gevraagd.
Na 4 uur kom ik eindelijk een café tegen, koffie!
Na de break loop ik verder door het mooie landschap, de route kruist wel regelmatig de snelweg maar daarna ben je toch ook weer gauw op een mooi weggetje met oude eiken en weilanden ernaast.
In mijn gids staat dat bij Ponte Vella de Martinán picknickbanken zijn, dat lijkt me een mooi plekje voor de lunch. Ponte Vella is een brug uit de 17e eeuw en hij overspant de Rio Batán op de verbindingsweg tussen Mondoñedo en Vilalba.
En een mooi plekje is het! Zo groen, zo stil, zo..... ik heb er geen woorden voor, echt bijzonder! Ik geniet van mijn omgeving, rust en eet. Moet mij er echt toe zetten om verder te gaan.
Als ik weer op weg ben zie ik in de verte achter mij Elisabeth, Hilde en Augustino lopen. Goed dat ik ze zie maar ik vind het fijn dat ze mijn rust niet verstoort hebben op mijn prachtige lunchplek.
Het gaat verder over veldwegen met af en toe paar drassige paadjes, als de asfaltweg weer in zicht komt passeer ik de iglesia de Santiago met een prachtige neogotische begraafplaats uit de 16e/17e eeuw.
Inmiddels ben ik best wel moe en haak ik liftend aan bij mijn vrienden. Zo komen we gezamenlijk in Vilalba aan. De herberg ligt buiten het plaatsje, het is een vierkant nieuwbouwhuis. Na een belletje met de Protección Civil komt er al snel iemand om ons binnen te laten.
Als we ons bed hebben opgemaakt en gedoucht hebben verzamelen we allemaal onze was, dat kan zo in één wasmachine.
Dan lopen we een kilometer verderop naar de supermarkt en doen boodschappen voor het avondmaal.
Augustino kookt, we eten een heerlijke pasta met salade en wijn. Vers fruit toe en natuurlijk wordt de chocolade ook niet vergeten. Na de gezellige maaltijd is het bedtijd.
Het was een mooie etappe vandaag, de eerste 16 km begon met een kleine stijging, het gaat langs kleine gehuchtjes en door het idyllische, overdadig groene dal van de Rio Valiñadares. Het lijkt een beetje prehistorisch, de natuur is ongerept, heel mooi.
Ik weet niet wat mooier is de rotsige kust of deze mooie bergen. Eerst hangt er nog een wolk over de hoogste toppen maar als de zon komt is dat gauw verdwenen. Ik kijk mijn ogen uit. Dat er mensen wonen in zulke oude huizen, niet voor te stellen hoe ze daarin leven.
In de verte zie ik hoge bergen met windmolens erop. Voorbij Lousada begint een steile klim, dan krijg ik in de gaten dat ik daar heel dicht bij ga komen. Het wordt koud en ik trek mijn vest weer aan!
Op de top heb ik een prachtig uitzicht, lastig om te fotograferen, de zon is net aan de verkeerde kant.
Dan begint de afdaling, ik kom langs een boerderij en de boerin die net aan de wegkant is vraagt of ik een sigaret heb. Later blijkt dat ze het aan bijna iedereen heeft gevraagd.
Na 4 uur kom ik eindelijk een café tegen, koffie!
Na de break loop ik verder door het mooie landschap, de route kruist wel regelmatig de snelweg maar daarna ben je toch ook weer gauw op een mooi weggetje met oude eiken en weilanden ernaast.
In mijn gids staat dat bij Ponte Vella de Martinán picknickbanken zijn, dat lijkt me een mooi plekje voor de lunch. Ponte Vella is een brug uit de 17e eeuw en hij overspant de Rio Batán op de verbindingsweg tussen Mondoñedo en Vilalba.
En een mooi plekje is het! Zo groen, zo stil, zo..... ik heb er geen woorden voor, echt bijzonder! Ik geniet van mijn omgeving, rust en eet. Moet mij er echt toe zetten om verder te gaan.
Als ik weer op weg ben zie ik in de verte achter mij Elisabeth, Hilde en Augustino lopen. Goed dat ik ze zie maar ik vind het fijn dat ze mijn rust niet verstoort hebben op mijn prachtige lunchplek.
Het gaat verder over veldwegen met af en toe paar drassige paadjes, als de asfaltweg weer in zicht komt passeer ik de iglesia de Santiago met een prachtige neogotische begraafplaats uit de 16e/17e eeuw.
Inmiddels ben ik best wel moe en haak ik liftend aan bij mijn vrienden. Zo komen we gezamenlijk in Vilalba aan. De herberg ligt buiten het plaatsje, het is een vierkant nieuwbouwhuis. Na een belletje met de Protección Civil komt er al snel iemand om ons binnen te laten.
Als we ons bed hebben opgemaakt en gedoucht hebben verzamelen we allemaal onze was, dat kan zo in één wasmachine.
Dan lopen we een kilometer verderop naar de supermarkt en doen boodschappen voor het avondmaal.
Augustino kookt, we eten een heerlijke pasta met salade en wijn. Vers fruit toe en natuurlijk wordt de chocolade ook niet vergeten. Na de gezellige maaltijd is het bedtijd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
