Dag 35 Toerist in Santiago

Als ik wakker wordt zit mr. Italian al in de bus, op weg naar Santander. Hilde en Elizabeth gaan om 08:00 uur naar de Duitse mis in de kathedraal. Daarna komen ze de tassen halen en gaan we samen ontbijten, ons galgenmaal!

Het is fijn om weer es even rustig op te starten, beetje rond rommelen in mijn piamoosie, tas inpakken, sinaasappel en koffie. Om 09:00 uur staan de dames bij de voordeur naar boven te roepen, ze krijgen de deur niet open. Eigenlijk wel een mazzeltje dat ik thuis ben gebleven.

We knopen onze bagage op de rug en in vol ornaat gaan we voor koffie en croissant naar een bakker/lunchroom, het is in de richting van het busstation.

Dan is het echt tijd om afscheid te nemen, geval van 'emotionele incontinentie'. Als we van elkaar weglopen zwaaien we nog even uitbundig en dan loop ik het centrum weer in.

Ik voel me als een kip zonder kop, ben ook in een mum van tijd de weg kwijt, koppie erbij Marleen! Gelukkig heb ik een stadsplattegrond en ik zoek eerst mijn weg naar de toeristen info omdat ik heb begrepen dat ik voor Finisterre en Muxia een ander credencial nodig heb. Niet dus, maar ik krijg wel een routekaart en de bustijden van Finisterre- Santiago mee.

Dan op zoek naar een slaapplek, eigenlijk wil ik gewoon naar de grote alberge donativo, het 'seminario mayor' maar als ik in het centrum een bord tegenkom met "zimmer frei" bedenk ik me dat ik nu gewoon geen zin heb in een grote slaapzaal, dus ik bel aan. Het is een hostel, twee stapelbedden op een kamer, prima, de check in is vanaf 12:00 uur maar ik kan mijn spullen al daar laten.

Even later loop ik weer buiten, eerst ga ik mijn intocht door de poort naar de Praza de Obradoiro nog maar eens overdoen. Gisteren ging het allemaal zo snel, hup daar stonden we op het plein en hup foto's maken. Het ging veel te snel voor mijn bovenkamer, die moet echt nog even binnengekomen in Santiago.

Het is al druk op het plein vanmorgen, ik kijk naar al die blije mensen die elkaar omhelzen, joehoe.... en ik ben er ook!!
Daarna trakteer ik mezelf op koffie met een lekker stuk zoetigheid op een terras, ondertussen bekijk ik iedereen die langs komt, ik zou er de dag wel door kunnen brengen!

Maar nee, om 12:00 uur is de pelgrims mis en daar wil ik heen. Ik hoop dat ze met de botafumeiro gaan zwaaien. Het is prachtig in de kathedraal, ik heb nog net tijd om in de rij te gaan om Jacobus te omhelzen, het beeld staat op het priesterkoor en je kijkt van daaruit zo de grote kerk in. Mooi man!

Van de dienst kan ik niets verstaan, de mis kan ik wel volgen. Een non met prachtige stem zingt de gezangen voor en ik zing zachtjes mee. Helaas wordt het grote wierookvat niet heen en weer gezwaaid.
Na de mis slenter ik rond door het oude centrum, er zijn veel souvenirwinkels, lekker snuffelen. 's Middags ga ik in het toeristen treintje voor een rondrit langs de belangrijkste bezienswaardigheden en als dat ding is uitgehobbelt ga ik op het grote plein in het zonnetje zitten. Ik eet er een broodje en geniet van de bedrijvigheid.

Ineens zie ik Flora, de franҫaice, lopen en roep haar, 'joehoe Flora'. Ze kijkt blij verrast om en komt naar me toe, gezellig we gaan even wat drinken en bijkletsen.

Flora heeft gehoord dat het grote wierookvat vanavond in de mis van 19:30 uur heen en weer geslingerd gaat worden. Wauw, dan ga ik er nog een keer heen! Voordat de kerk begint ga ik eten op een plein, uitzicht op de kathedraal en dichtbij een ingang.

Als ik binnenkom steek ik eerst wat kaarsen aan, voor ieder die het mij gevraagd heeft en iedereen die wel een lichtje kan gebruiken. Het zijn trouwens wel allemaal led lichtjes tegenwoordig. Ik heb maar 1 keer een echte kaars aan kunnen steken in een klein kerkje onderweg.

Als ik een plekje heb gevonden zie ik dat ik eigenlijk niet in het gedeelte zit waar het vat overheen zwaait maar goed, niets meer aan te doen nu. Vanavond wordt er voor gezongen door een man, het klinkt net zo mooi als vanmorgen, sfeervol en krachtig!

En dan......het moment supreme.... aan het eind van de viering komen er een stuk of vijf traditioneel geklede mannen binnen en iedereen zit vol verbazing te kijken naar wat er gebeurt. Het vat wordt omhoog gehesen en......oooooh wauw hij gaat echt, ik zie naast mij dat ik niet de enige ben met natte ogen.

Fototoestellen en tablets gaan de lucht in! Steeds weer omhoog gaat het vat en hoppa.......heen en weer, de mannen trekken geregeld aan de touwen en er wordt een prachtig lied bij gezongen. Diep onder de indruk loop ik naar buiten.

Er zijn alweer allerlei artiesten hun kunsten aan het vertonen, er zijn echt hele goeie bij. Ik sta een poosje te genieten, bij de Portico de la Gloria, van een prachtig zingende vrouw. Qua uiterlijk ziet ze eruit als Suzan Bowl maar wauw, wat een stem.

Ik ben van plan om op tijd te gaan slapen maar vlak bij de hostel zit Flora nog lekker in het zonnetje naar een man met gitaar te luisteren. Ik schuif nog even bij haar aan, Helena, onze 'witte engel' komt er ook langs; héé jullie ook hier??
Flora en Helena hebben nog niet gegeten, ik ga met ze mee en we hebben een gezellige avond in een tapasbar.

Uiteindelijk schuif ik om 23:45 uur heel zachtjes de slaapkamer in, gelukkig had ik alles al klaar gelegd voor de nacht want de anderen slapen al. Het is al met al toch een heerlijke dag geworden!