Dag 18 Llanes - Piñeres de Pria (23.4 km)
Blijf op de hoogte en volg Marleen
18 Juni 2016 | Spanje, Piñeres
Llanes, Poo de Llanes, Celorio, Barru, Niembro, Naves, Nueva, Piñeres de Pria.
Na een gezellig en goed verzorgd ontbijt met de Nederlandse mensen ben ik om half 8 op weg gegaan. Ik volg weer een kust route. Het eerste gedeelte heb ik zo gevonden en oooh het is prachtig!! De zon komt er een beetje door en ik sta steeds stil om ernaar te kijken.
Dan moet ik even een stukje door een woonwijk en daar tref ik het Nederlandse stel. Ze kunnen het goede pad niet vinden. Samen proberen we eruit te komen; rechts de helling op; kan overwoekerd zijn, staat in de gids. Nou zo' n soort pad is er wel, dat gaan we in, ik ga voorop. Na een poosje loop ik vast, dit is dus niet het juiste pad, omkeren dus! Ik heb de krassen van de doornige planten flink op mijn benen staan, pijnlijke aangelegenheid!
We zien een pelgrim een ander pad inslaan en gaan er achteraan. Dan zie ik toch weer een mogelijkheid om vlak langs de kust te lopen, de andere 2 durven niet meer dus ga ik alleen.
Yes, Ik loop weer op de hoge kliffen met diep beneden het golvende water, schitterend mooi.
Zo hoog op dat klif heb ik ineens het openingslied van de Lion King in mijn hoofd zitten; ' Na te gonja mama gi ti baba'; alles ademt en leeft..... Ik heb het op mijn mobiel staan en ik zoek het even op. Ik word er even 'emotioneel incontinent' van: 'wat zit er allemaal zo diep opgeborgen in mij?' Maar goed dat ik alleen ben.
Zo rond 10 uur zie ik een mooi plekje om te pauzeren, ik schiet niet echt op vandaag maar dat scheelt me niks, alle tijd, mijn bedje is gereserveerd. Ik drink en eet wat en zit te genieten van het uitzicht, wat heeft een mens eigenlijk maar weinig nodig om tevreden te zijn. In mijn rugzak zit alles wat ik nodig heb!
Helaas gaan er toch weer een aantal kilometers over de weg voordat ik een bos inloop. Daar keert de rust weer.
Om 13:00 uur ben ik aan de playa de San Antoin de Bedon. Ik scharrel over het strand, kijk naar de spelende kinderen en raap er een paar mooie stenen op. Aan het eind van het strand staat een strandhuis, tijd voor een bakkie koffie, lekker in het zonnetje!
De route gaat verder door dorpjes en bossen. In Nueva moet ik mijn boodschappen doen omdat er in Pineres de Pria geen winkel is. De winkel gaat net sluiten en ik heb mazzel dat de eigenaar mij ziet, ik mag nog gauw even naar binnen. Ik koop er ook een nieuwe wandelstok want er is er een gesneuveld. Ik vergeet er een fles wijn te kopen maar die scoor ik later bij de bar 100 meter voor de alberge.
Rond half 4 ben ik op mijn bestemming. De vriendelijke eigenaresse introduceert mij in het tuinhuisje. Zij 'draagt mij op' om eerst maar es te gaan douchen. Mijn kleren kan ik in een wasteil doen, dan worden ze gewassen. "Rustig aan maar, betalen en stempelen komt later wel, relaxen", dat is wat ik moet doen. Ik krijg mijn kloffie 's avonds weer schoon in mijn handen gedrukt, service van het huis. Zo gezegd, zo gedaan.
Als ik trek krijg maak ik wat te eten. Ik wou eigenlijk een soort pizza maken op een stuk brood maar helaas is er geen oven. Nou ja, dan warm ik de tomatenprut maar op in de pan, vleeswaren en olijven erbij en klaar! Ik gebruik het brood als lepel en het smaakt prima!
Er schuift een Spaanse jongedame bij mij aan het tafeltje, Alejandra uit San Sebastian. Het Spaanse echtpaar uit Llanes is er ook, zij spreken geen woord over de grens maar het lukt me wel om ze duidelijk te maken ook een glas wijn te nemen.
Vlak na het eten zoek ik mijn bed op, lekker tijd slapen.
Na een gezellig en goed verzorgd ontbijt met de Nederlandse mensen ben ik om half 8 op weg gegaan. Ik volg weer een kust route. Het eerste gedeelte heb ik zo gevonden en oooh het is prachtig!! De zon komt er een beetje door en ik sta steeds stil om ernaar te kijken.
Dan moet ik even een stukje door een woonwijk en daar tref ik het Nederlandse stel. Ze kunnen het goede pad niet vinden. Samen proberen we eruit te komen; rechts de helling op; kan overwoekerd zijn, staat in de gids. Nou zo' n soort pad is er wel, dat gaan we in, ik ga voorop. Na een poosje loop ik vast, dit is dus niet het juiste pad, omkeren dus! Ik heb de krassen van de doornige planten flink op mijn benen staan, pijnlijke aangelegenheid!
We zien een pelgrim een ander pad inslaan en gaan er achteraan. Dan zie ik toch weer een mogelijkheid om vlak langs de kust te lopen, de andere 2 durven niet meer dus ga ik alleen.
Yes, Ik loop weer op de hoge kliffen met diep beneden het golvende water, schitterend mooi.
Zo hoog op dat klif heb ik ineens het openingslied van de Lion King in mijn hoofd zitten; ' Na te gonja mama gi ti baba'; alles ademt en leeft..... Ik heb het op mijn mobiel staan en ik zoek het even op. Ik word er even 'emotioneel incontinent' van: 'wat zit er allemaal zo diep opgeborgen in mij?' Maar goed dat ik alleen ben.
Zo rond 10 uur zie ik een mooi plekje om te pauzeren, ik schiet niet echt op vandaag maar dat scheelt me niks, alle tijd, mijn bedje is gereserveerd. Ik drink en eet wat en zit te genieten van het uitzicht, wat heeft een mens eigenlijk maar weinig nodig om tevreden te zijn. In mijn rugzak zit alles wat ik nodig heb!
Helaas gaan er toch weer een aantal kilometers over de weg voordat ik een bos inloop. Daar keert de rust weer.
Om 13:00 uur ben ik aan de playa de San Antoin de Bedon. Ik scharrel over het strand, kijk naar de spelende kinderen en raap er een paar mooie stenen op. Aan het eind van het strand staat een strandhuis, tijd voor een bakkie koffie, lekker in het zonnetje!
De route gaat verder door dorpjes en bossen. In Nueva moet ik mijn boodschappen doen omdat er in Pineres de Pria geen winkel is. De winkel gaat net sluiten en ik heb mazzel dat de eigenaar mij ziet, ik mag nog gauw even naar binnen. Ik koop er ook een nieuwe wandelstok want er is er een gesneuveld. Ik vergeet er een fles wijn te kopen maar die scoor ik later bij de bar 100 meter voor de alberge.
Rond half 4 ben ik op mijn bestemming. De vriendelijke eigenaresse introduceert mij in het tuinhuisje. Zij 'draagt mij op' om eerst maar es te gaan douchen. Mijn kleren kan ik in een wasteil doen, dan worden ze gewassen. "Rustig aan maar, betalen en stempelen komt later wel, relaxen", dat is wat ik moet doen. Ik krijg mijn kloffie 's avonds weer schoon in mijn handen gedrukt, service van het huis. Zo gezegd, zo gedaan.
Als ik trek krijg maak ik wat te eten. Ik wou eigenlijk een soort pizza maken op een stuk brood maar helaas is er geen oven. Nou ja, dan warm ik de tomatenprut maar op in de pan, vleeswaren en olijven erbij en klaar! Ik gebruik het brood als lepel en het smaakt prima!
Er schuift een Spaanse jongedame bij mij aan het tafeltje, Alejandra uit San Sebastian. Het Spaanse echtpaar uit Llanes is er ook, zij spreken geen woord over de grens maar het lukt me wel om ze duidelijk te maken ook een glas wijn te nemen.
Vlak na het eten zoek ik mijn bed op, lekker tijd slapen.
-
18 Juni 2016 - 20:31
Jojanneke:
Vanavond met het tienerkoor 'hij leeft in jou' gezongen, je hoorde ons vast in je hoofd! -
18 Juni 2016 - 21:21
Rosalie:
Ik ben 'bij' met het doorlezen van je verslagen. Heel mooi.
Alsof je ons een beetje meeneemt. dank je wel -
19 Juni 2016 - 00:40
Evelien :
Hoi lieve Marleen! Wat een leuke verslagen schrijf je!! Zo reizen wij met jou mee.
Wij zijn alweer terug uit Mallorca. Heerlijk was het daar!
Jou reis gaat nog een stukje verder. Geniet ervan!
Blij met de foto's. Prachtig daar. Zo genieten wij mee!!!
Pas goed op jezelf! -
19 Juni 2016 - 10:15
Tonneke:
Hoi Marleen wat fijn dat alles goed verloopt en je geniet.
Wij zijn weer veilig thuis. Vorige week reden we door Spanje en zag heel veel pelgrims lopen, dus ik dacht toen veel aan je!
je vader zou vast heel trots op je zijn geweest en hebben genoten van dit mooie verslag (hij kijkt toch wel mee!)
Succes verder !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
