Dag 17 Colombres (la Peral) - Llanes (21,6 km)

La Franca, La Buelna, Penduelles, Vidiago, Andrin, Cué, Llanes.

Vanmorgen ben ik zowaar door mijn wekker heen geslapen, ik werd om 5 voor 7 wakker van de inpak-geluiden van Pierre-marie. Hopla, bed uit en aan de gang. Om half 8 ben ik, na een klein ontbijtje met koffie en cakeje, klaar voor vertrek.

Er is een kustroute en een variant over de hoofdweg, ik ga voor de kust. Ik kan al eerder de route oppakken dan in mijn gids staat, mooi zo! Het loopt van net buiten la Franca tot aan Andrin. Alle mensen wat is het hier mooi, magnifiek gewoon! Ik sta steeds stil om te kijken naar de grote hoge rotspartijen en het machtige water wat er tegenaan explodeert.

Heel klein sta ik bovenop die rotsen en kijk voorzichtig naar beneden.
Ik sta er gelukzalig naar te kijken en bedenk dat ik wel heel dankbaar mag zijn dat mijn gezin mij deze tocht gunt. Ik geniet met volle teugen van alles wat ik zie vandaag. Zelfs als ik een hele rotspartij over moet klimmen omdat er van die enge runderen op mijn weg staan te grazen.

Het is jammer dat het gaat regenen, af en toe is het even droog maar de regencape kan niet uit. Onderweg in een klein winkeltje haal ik wat te eten, ik tap ook een glaasje verse melk.

Het pad slingert door het glooiende groene terrein, gaat omhoog en weer omlaag naar de brandingsgrotten van 'Bufones de Arenillas'. Ik heb geprobeerd het te fotograferen maar het regent dan behoorlijk en ik heb het echt koud. Je hoort steeds het opzwellende geluid van het water en dan ineens.... zjoefff, het water spuit omhoog, bijzonder!!

Als ik rond half 1 in Andrin aankom zoek ik een bar voor koffie en brood. Ik ben moe van alle indrukken van dit natuurschoon. In de bar komt ook het Nederlandse vrouwtje aan die ik gisteren in het pension heb ontmoet, we kletsen even bij.

Op het laatste stuk van de route mis ik ineens het spoor. Er moet nog weer een mooie variant zijn in plaats van de weg maar ik kan het niet vinden. Over de verharde weg loop ik uiteindelijk om 15:00 uur Llanes binnen.

De alberge heeft 4 persoonskamers voor 9,- p.p. en je kan er een ontbijt bij kopen voor 2,50. Op de kamer tref ik de Franse vrouw Jona, zij loopt met een bagage kar. We kletsen even bij in het Engels voor zover dat gaat. Over het algemeen spreken de Fransen niet zo goed Engels.

Omdat er wel een en ander te zien is in de stad ga ik er nog even op uit, doe ook meteen wat boodschapjes voor het avondeten en morgen.
Als ik weer terug ben in de alberge is er een Nederlands echtpaar bij gekomen op de kamer. Het is een gezellig stel. Het is fijn om niet na te hoeven denken over hoe en wat in Engels.

Na het eten drink ik nog thee met de Nederlandse mensen, een gezellig stel. We kletsen zo een eind weg met mekaar. Achter ons zit nog een Spaans echtpaar wat ze al eerder ontmoet hebben. Als de vrouw even een praatje met ze maakt komt ze met de boodschap dat ik de alberge waar ik de volgende dag heen wil beter kan reserveren. Er zijn namelijk niet veel bedden en dan loop ik geen risico. Na een belletje met een aardige hospitalero staat er morgen een bedje op mij te wachten.

Om 21:00 uur ga ik lekker naar bed, nog even een muziekje luisteren en dan slapen. Thuis denk ik er dan nog niet over om te gaan slapen maar na een dag wandelen is het best een mooie bedtijd.